Prema novim podacima, antimaterija može putovati na ogromne udaljenosti mliječni put, prije nego što se njegove čestice apsorbuju. Ovo otkriće moglo bi pomoći astronomima u potrazi za tamnom materijom, misterioznom tvari koja čini oko 85% ukupne mase svemira, ali ostaje nevidljiva jer ne stupa u interakciju sa svjetlom.
Naučnici iz istraživačke grupe ALICE (A Large Ion Collider Experiment) došli su do ovog otkrića koristeći jezgra antihelijuma. Ovo je antimaterijalni ekvivalent jezgri helijuma, koji nastaje tokom sudara atomskih jezgara na Velikom hadronskom sudaraču (VAK). "Naši rezultati, zasnovani na direktnim mjerenjima apsorpcije, po prvi put pokazuju da jezgra antihelijum-3 koja stižu iz centra naše galaksije mogu doći do svemira blizu Zemlje", rekli su naučnici u saopštenju.
Iako se ovaj oblik antimaterije može stvoriti u akceleratorima čestica kao što je HAC, na Zemlji ne postoje prirodni izvori jezgri antimaterije ili "antinukleusa". Međutim, ove antičestice se prirodno proizvode na drugim mestima u Mlečnom putu, a naučnici favorizuju dva moguća izvora njihovog porekla.
Prvi pretpostavljeni izvor antinukleusa je interakcija visokoenergetskih kosmičkih zraka izvan Sunčevog sistema sa atomima u takozvanom međuzvjezdanom mediju, koji ispunjava prostor između zvijezda. Drugi pretpostavljeni izvor je anihilacija čestica Crna materija, koji su rasprostranjeni po cijeloj galaksiji.
Jedan scenarij sugerira da kada se čestice tamne materije sudare, one se uništavaju u čestice, koje se zatim raspadaju na laganu materiju i čestice antimaterije kao što su elektroni i pozitroni. Ako je anihilacija tamne materije zaista izvor antimaterije u svemiru, antimaterija bi mogla ukazati na put do tamne materije, nadaju se naučnici.
ALICE tim je istraživao nestanak antimaterije koristeći HAC za sudaranje atoma olova koji su ionizirani ili lišeni elektrona. Fizičari su zatim izmjerili kako jezgra antihelijum-3 stvorena ovim sudarima stupaju u interakciju sa običnom materijom u obliku detektora ALICE. Eksperiment je po prvi put otkrio brzinu kojom jezgra antihelijum-3 nestaju kada se sudare sa običnom materijom.
Uz pomoć kompjuterskog programa, istraživači su modelirali širenje antičestica kroz galaksiju i u ovaj model unijeli stopu nestanka koju je izmjerila ALICE. Ovaj model je omogućio istraživačima da ekstrapoliraju svoje rezultate na galaksiju u cjelini, kao i da razmotre dva predložena mehanizma za formiranje antinukleusa. Jedan model je sugerirao da je antimaterija nastala od sudara kosmičkih zraka sa međuzvjezdanim medijem, dok je drugi model pripisivao antimateriju hipotetičkom obliku tamne materije nazvanom Weakly Interacting Massive Particles (WIMPs).
Za svaki od ovih mehanizama, ALICE tim je procijenio transparentnost Mliječnog puta za jezgra antihelijum-3, odnosno udaljenost koju jezgra antihelijum-3 mogu slobodno prijeći prije nego što budu uništena ili apsorbirana. Modeli su pokazali transparentnost od oko 50% u modelu tamne materije i transparentnost u rasponu od 25% do 90% u modelu sudara kosmičkih zraka.
Ove vrijednosti pokazuju da jezgra antihelijum-3, koja nastaju kao rezultat oba procesa, mogu putovati na velike udaljenosti - do nekoliko kiloparseci, a svaki kiloparsek je ekvivalentan otprilike 3300 svjetlosnih godina. Inače, prečnik Mliječnog puta, prema NASA-i, iznosi oko 30 kiloparseka.
Možete pomoći Ukrajini u borbi protiv ruskih osvajača. Najbolji način da to učinite je da donirate sredstva Oružanim snagama Ukrajine putem Savelife ili preko službene stranice NBU.
Također zanimljivo: