Pokretni oblaci oko Jupitera možda ne izgledaju gostoljubivi za život, ali izgled može biti zavaravajući, prema timu istraživača o potencijalu biološkog razvoja u drugim dijelovima našeg Sunčevog sistema. Nova studija se bavi ključnim faktorima koji su potrebni za održavanje života, a takođe dovodi u sumnju još jedno moguće mjesto koje je imenovano kao potencijalni inkubator - Veneru.
Novo istraživanje pokazalo je da je život kakav poznajemo nemoguć u atmosferi Venere. Potraga za životom na planeti najbližoj Zemlji do sada je bila besplodna. Naučnici su 2020. godine otkrili gas fosfin u atmosferi Venere, za koji se zna da ga proizvode bakterije na Zemlji. Kasnije je ovo otkriće dovedeno u pitanje, ispostavilo se da su naučnici zamijenili fosfin za potpuno drugu supstancu - sumpor dioksid.
U novoj studiji naučnici su sebi postavili pitanje ima li dovoljno vode u atmosferi Venere da bi život na planeti bio moguć? Pokazalo se da, uprkos umjerenoj temperaturi u srednjim slojevima atmosfere Venere, nema drugog neophodnog uslova za život. Naime, dovoljna količina vode, koja se najviše nalazi u kapima sumporne kiseline.
Također zanimljivo:
- Solarna sonda Parker pokazala je noćnu stranu Venere
- NASA će poslati dvije misije na Veneru po prvi put u 30 godina
Kako bi shvatili da li je život moguć u atmosferi planete, naučnici su procijenili aktivnost vode, parametar koji se odnosi na relativnu vlažnost. Aktivnost vode određuje efikasnost mikrobnih ćelija, dakle određuje populaciju. Ovaj parametar se kreće od 0 do 1, pri čemu jedna jedinica predstavlja 100% vlažnost.
2017. godine, mikrobiolog John Hallsworth otkrio je kopnenu gljivu koja može preživjeti pri parametru vlažnosti od 0,585. Ovo su najgušljiviji uslovi pod kojima je biološka aktivnost ikada izmjerena. Međutim, čak ni takvi otporni organizmi ne mogu preživjeti u atmosferi Venere. Ispostavilo se da aktivnost vode tamo nije veća od 0,004. Drugim riječima, ispostavilo se da je atmosfera na planeti sto puta suša od granice postojanja najotpornijih organizama na Zemlji.
Za tako precizne proračune koncentracije vode, naučnici su koristili postojeća mjerenja sa sedam američkih i sovjetskih sondi i jednog orbitera poslanog na Veneru kasnih 1970-ih i ranih 1980-ih.
Pročitajte također: